Ivo Lapenna dividis esperantan agadon inter tri branĉoj: informado, instruado, praktika utiligo. Delonge, mi mem laboris (kiam mi ja laboras esperante–kiu ne estas ĉiam) pri la tria.
Estas bone, ke personoj aŭdas pri Esperanto, konas ĝin, scias tion, kio ĝi estas kaj la fakton, ke personoj vere uzas ĝin. Preter tio, mi kredas, informado ne povas kondukos nin.
Instruado estas bona, kaj mi vole instruus. Sed fakte, estas multmultaj lokoj kaj okazoj por lerni Esperaton. (Vidu, ekzemple, lernu.net.) Miaj malgrandaj penoj ne estos gravaj.
Por mi, estas la praktiak utiligo kiu estas grava. Kiam personoj vidas Esperanton kiel uzebla kaj uzinda–se ili vidas ĝin fakte uzita–tiam ili vidos Esperanton kiel io lerninda.