3 pensoj pri “Libera aŭ malfermita fonto aŭ programara”

  1. Saluton, Bradipo!

    Per la ligilo en via artikolo, mi iris al “Morti por Kodoj” kaj legis gxin — tre leginda kaj interestanta. Sed mi ne certas, ĉu mi jesas al la direkta kunligeco tra masxinlingvoj kaj homaj lingvoj. Gxis masxinoj eblas fakte pensi kiel homoj, la kunligo inter “Malnovaj Kodoj” kaj “Novaj Kodoj” nur povas esti analogeco. Sed bona analogeco gxi estas, kaj mi tre interesigxas pri la “malfermita fonta” komenco de Esperanto (mi ne volis ĉi tion). Kaj eĉ plu interesanta: la komencoj de Esperanto ne estis tute malfermitaj — ili estis organizitaj kaj direktitaj per gruparo kiu havis “lingvan konstitucion”, kaj per gxi klaran celon por gvidi iliaj klopodoj en la flulinigi de la novan lingon. Cxi tiu temas en ĉiuj kunlaborantaj kloplodoj, kaj estas bona leciono el la iso por la farigantoj de la oso. Dankon por la ligilo; mi tre gxuis legi gxin!

  2. Vi pravas pri masxinaj lingvoj kaj homajn lingvojn.

    Sed, laux me, Esperanto ja estis malfermitaj. Estis nek iu povo de Zamenhof nek la legxo kiu gardis la fundamenton. Estis la libera elekto de Esperantistoj. Kaj ja estis libera–notu la idistojn kaj aliajn skismistojn. Ili libere elektis skismon.

    Zamenhof estis geniulo multvoje. Tio estis nur unu.

  3. La legado de l’ artikolo plachis al mi kaj mi dankas por via mencio. Kaj nepre ekzistas sociologiaj similajhoj inter la esperanta kolektivo kaj la kolektivoj chirkau programlingvoj, ech se lau mi pli taugas proksimigi la linuksa komunumo pli ol tiu de programistoj… Kaj, kiel lingvisto kaj informadikisto, oni devas nepre memori, ke homa lingvo havas kvalitojn ne haveblaj de komputilaj kodlingvoj.

    Ekzemple, mi ne povas lautparoli al vi in Perl. Sed mi shatus fari tion per esperanto.

Komentado estas fermita.