Idisto sidas en trinkejo, deklamante dum li trinkas bieron. Li martelas la tablon kun la mano kaj krias, “Ĉu vi vidas ĉi tiun tablon? Mi konstruis ĉi tiun tablon propramane! Pli bonan metiaĵon vi neniam trovos! Sed, ĉu oni nomas min Gregoro la tablo-konstruanto? Ne!” Kaj li fintrinkas la bieron kaj mendas plian.
Li fingromontras tra la fenestro. “Ĉu vi vidas tiun dokon? Mi konstruis tiun dokon propramane, kaj pli bonan metiaĵon vi neniam trovos! Sed, ĉu oni nomas min Gregoro la doko-konstruanto? Ne!” Kaj li fintrikas la bieron kaj mendas plian.
Tiam li indikas seĝojn en la ĉambro, palisaron ekstere, ĉiuj specoj de similaj aĵoj, kaj diras, “Mi konstruis tiujn propramane, kaj pli bonan metiaĵon vi neniam trovos! Sed, ĉu oni nomas min Gregoro la metiisto? Ne!”
Li rigardas profunde en lian bieron kaj flustras, “Kaj se vi fikas nur unu ŝafon.”