Mi faras tajĝion, preskaŭ ĉiutage. Hodiaŭ, mi faris tajĝion dum du kaj duono horoj.
Tri foje dum la semajno, mi studas kun grupo, kiu kunvenas dum horo kaj duono. Du foje dum la semajno, mi instruas grupon, kiu kunvenas dum horo. Do, dum normala semajno, mi faras 6.5 horojn de tajĝion aŭ kiel grupano aŭ grupestro. Ĉi-semajne, mi faros pli, ĉar mi hodiaŭe agis kiel instruisto por alia grupo.
Unu horo tajĝia leciono progresas tiel:
- Dum 30 minutoj, ni faras ĉigongajn ekzercojn. Tiuj estas sufiĉe simplaj movoj, pli simpla ol movo de tajĝi-formo. Ni faras eble 8 aŭ 16 ripetaĵojn de la movo, tiam progresas al alia.
- Dum 10 minutoj, ni meditas. Ni faras kaj sidantan meditadon kaj starantan meditadon, kiuj ni nomas simple sidado aŭ starado.
- Dum 20 minutoj, ni faras tajĝian formon. Tio estas ordita aro de movoj, kutime faritaj malrapide.
Dum mia unua 16-semajna kurso, ni lernis 8-movan formon:
- Preparo
- Pigre ligu mantelon
- Puŝu per ambaŭ manoj
- Ŝanĝu manplatojn kvarfoje
- Paŝu malantaŭen kaj svingu brakojn
- La kvar direktoj
- Svingu manojn kvazaŭ nuboj
- Malsuprenigu enerigon
(Mi tre ĝuis traduki la nomojn de la formoj.)
Poste ni aldonis du pli da formojn. Je loko du ni enmetis “Lernomilitisto de Budho batas pistujon.” (Eble la ĉina nomo pli bone estu “Militisto kiu studas kun Budho batas pistujon.” Mi scias nur la anglan tradukon de la formnomo.) Je loko sep ni enmetis “Dividu la kolharojn de la sovaĝcevalo.”
Mi komencis mian studon de tajĝio dum aprilo de 2009 (do mi faris ĝin dum preskaŭ ses jaroj). Mi tuj trovis ĝin bona por mi. Mi pli plene regas la korpon. Mi havas pli bonan ekvilibron. Mi estas pli forta. Mi pli bone scias kie kaj kiel estas ĉiu parto de mia korpo.
Dum la jaroj ekde tiu unua kurso, mi lernis 48-movan formon, kaj kelkfoje faras ĝin dum la semajno, sed mi ankoraŭ faras la 8+1+1 formon: ĝi enhavas ĉiun gravan trajton de la pligranda formaro (pezmovo, piedmovo, korpturno, spiralado de la membroj, fermo kaj malfermo de la brusto, vertikaleco, kaj intenco), sed estas sufiĉe mallonga, ke oni povas fari ĝin plenatente. (Eble grandmajstroj povas fari 48-movan formon plenatente, sed ĝis nun, ne mi.) Ankaŭ, la malpli longan formon mi povas fari dum nur kelkaj minutoj, do pli facile en normale plena tago.
Ĝi ne estas tuta sistemo por ekzerco. Mi bezonas ion por aerobia trejniteco, do kuro aŭ biciklo. Mi bezonas ion por forto, do halterlevo. Mi bezonas ion por fleksebleco, do streĉado.
Fine, mi diru, ke tajĝio estas milita arto, sed tiu trajto ne interesas mian instruiston. Se mi volas lerni pri tio (kaj mi ja volas), mi devos lerni tion de alian instruisto.