Bradipo rigardas esperantujon
Jen nova konkurso por micronoveloj—tujfikcioj—en Esperanto.
Je nur 200 vortoj, la verkado de tia noveleto estas sufiĉe malganda peno.
Kaj mi kaj mia frato Steve Brewer verkos noveletojn por la konkurso. Mi ankaŭ diros pri ĝi al la membroj de mia loka grupo.
Antaŭ nelonge, mi ricevis peton de Viktor Payuk de la Esperanto-Societo de Ĉikago, ke mi traduku fragmenton de la novelo “Art in Translation” de Tony Beckwith. Laŭ mia kompreno, s-ro Payuk kunmetus ĝin kun aliaj fragmentoj por krei kolektivan tradukon por traduk-klasa uzo. (La novelo originale aperis en la aŭtuna 2010 numero de Source, novaĵletero de ATA, la Usona Tradukista Asocio.)
Nur la unuaj kvar-kvin frazoj de mia parto prezentis multajn interesajn defiojn pri traduko. Jen malgranda eltiraĵo, kun mia traduko:
| In the wee small hours, Consuelo briefly stood behind me, her hands on my shoulders, gazing out at the sky. “You always do this when you get one of these,” she said. I nodded. “Your translation becomes your querida,” she murmured as she turned away, “your mistress.” She was right. A translation like this can’t be handled at arm’s length. It has so many undercurrents and subtleties that one must allow oneself to be drawn into it without a struggle. | Dum la etaj fruaj horoj, Consuelo ekstaris malantaŭ mi, la manoj sur miaj ŝultroj, rigardante la ĉielon. “Vi ĉiam faras tion, kiam vi ekhavas tian laboron,” ŝi diris. Mi kapjesis. “Via traduko fariĝas via querida,” ŝi murmuris, forturnante, “via amantino.” Ŝi pravis. Tian tradukon oni ne povas trakti de malproksime. Ĝi havas tiom da subfluoj kaj subtiloj, ke oni devas permesi, ke vin ĝi senbarakte entiras. |
Speciale interesaj:
Tre plaĉus al mi, aliaj traduko-proponoj, pri tiuj frazoj. Kiel mi farus pli bone?
Dum kelkaj jaroj, mia frato kaj mi verkis hajkojn sub la nepenetrebla kaŝnomo Istvan Bierfaristo. Ili estis ofte ŝercaj, eĉ mokaj. Ili estis ofte privataj, duon-sekretaj mesaĝoj inter du fratoj, pri la ĉiutagaj aferoj de niaj vivoj. Malgraŭ tio, ni publikigis ilin, esperante ke aliuloj gajnus per legado iun malgrandan parton de la plezuron ni gajnis per la verkado.
Plaĉis al ni ŝerci, ke Istvan Bierfaristo estis eble la plej konata verkisto de Esperantaj hajkoj en usono.
Ekde eble antaŭ tri jaroj—kiam mi ne plu aliris oficejon ĉiutage—nia kunverkado preskaŭ ĉesis. Samtempe, mia frato ekprovis trakti la hajkon pli serioze, pli profunde.
Li studis la formon kaj ĝian japanan tradicion. Li verkis hajkojn, kiuj ne plu estis simplaj privataj ŝercoj, sed provis kapti kaj montri ion universala en malgrandaj momentoj. Per akra observado kaj klaraj vortoj, li sukcesis. Li ankoraŭ publikigis la hajkojn, nun sub sia ĝusta nomo, per Twitter kaj Facebook.
Nun li kolkektis aron de siaj plej bonaj hajkoj en libro. Belege ilustrista per fotoj (en la formo de poŝtmarkoj de lando kiu uzas spesmilojn) de la verkisto mem, ĝi montras la grandan sukceson de lia klopodo.
La libro Poŝtmarkoj el Esperantujo estas aĉeteble je la nova eldonejo Libroj Bierfaristaj.
Mia frato kaj mi intencas labori por plibonigi nian esperantan kapablon. Mi verkis pri la afero en la artikolo Ne NASK, sed, en mia blogo je Esperanto-USA.
Ni invitas vin por partopreni en MUSK! (Malgraŭ la nomo, vi ne devas esti usonano aŭ en usono.)
Mi aĉetis libron Marvirinstrato de Tim Westover dum la jarkunveno en Sankta-Luiso, kaj tuj komencis legi ĝin. Tre bona! Mi ĵus finlegis la titolan novelon, kiu estas bonega.
Kiam mi finos la libron, mi provos verki recenzon de la noveloj, sed mi ne volas atendi tiom longe antazŭ ol afiŝi pri la libro.
Se vi nur volas legi, la teksto estas atingeble per reto de la retpaĝaro de la verkisto. Se vi volas paperan ekzempleron, vi povas aĉeti la libron de la libro-servo de Esperanto-USA, de la libro-servo de UEA, aŭ de Amazon.com.
Trovu pli da informo ja la Marvirinstrato-retpaĝaro.
Jen: dudek Esperantistoj traktas la kvitencon post meztagmanĝo dum la landa kongreso en Sankta-luiso. (Fakte, la restoracio faris ĝin sufiĉe facila, dividante la sumon laŭ persono, sed ili presis ĉion sur unu peco de papero.)
Laŭ tiu raporto, oni devas supozi, ke estis spiono en la hieraŭ estrarkunsido. Mi estas tie, kaj povas konfirmi, ke la reporto ne estas tuta mensogaro, sed en la ĉambro Davos, mi tute ne renkontis iun, kiu uzis la nomon “Inego Albertinidego.”
Sendube vi jam konas la pasportan servon. Sed, ĉu vi konas la novan pasportan servon 2.0? Vi ne plu devas aĉeti libron. Aliĝu:
Pasporta Servo (Simpla aliĝo ne aŭtomate farigas vin gastejo.)
(Per Steve.)
Mi lernis la rakonto-ludon Mafia ĉe Clarion. Estas tre bona ludo por verkisto, ĉar ludado estas esence rakontado. Sed, mi tute ne sciis, ke Esperantistoj ankaŭ ludas. Ili nomas ĝin Lupfantomo, kaj la minacaĵo estas fabela besto anstataŭ krimorganizo, sed la ludo estas sama.
Per la jarkunvena retpoŝtlisto, Scott Starkey (Yekrats) provas organizi ludadon dum la Esperanto-USA jarkunveno en Sankta-luiso. Ni esperu, ke li sukcesos!
Li trovis la jenajn ligojn pri la ludo:
Cxe la nova ELNA retloko, iu ELNA membro povas havi blogon. Mia frato ja havas: jen. Do, en afisxo en lia blogo, mia frato traktis fifaman kontraux-Esperanta retpagxon. Laux kelkaj membroj de ELNA, pritraktado de iu kontraux-Esperanta temo en la ELNA retejo estas malbona. Legu la afisxon de mia frato, kaj komentoj. Ekde tiam multaj … Daŭrigi legadon “Vigla Diskuto pri Blogoj”
Cxe la nova ELNA retloko, iu ELNA membro povas havi blogon. Mia frato ja havas: jen.
Do, en afisxo en lia blogo, mia frato traktis fifaman kontraux-Esperanta retpagxon. Laux kelkaj membroj de ELNA, pritraktado de iu kontraux-Esperanta temo en la ELNA retejo estas malbona. Legu la afisxon de mia frato, kaj komentoj.
Ekde tiam multaj membroj diris ion pri la temo. Mi ankaux. Jen:
pri tolerado kaj pri mia zorgado.
