Etikedo: hundo

Maljuna hundo ĉasas sciuron en arbaron, kaj tra la arbaro, kaj trovas sin perdita. Vagante tra la arbaro, serĉante la vojon hejmen, li vidas junan leonon, rapide paŝante rekte al sin.

La hundo, pensante rapide, forturnas sin, sidas sin, kaj laŭte diras, “Ho, mi esperas, ke mi povos trovi leonon! Leonaĵo gustas tiel bone, kaj mi ne manĝis leonon dum longa tempo!”

La juna leono, aŭdante ĉi tion, forturnas sin kaj mallaŭte paŝas for.

La sciuro, spektante ĉion el arbo, ekhavas ideon, ke li eble gajni leonan amkion kaj samtempe malgajni hundaĉon. De arbo al arbo li kuras post la leono. Kiam li atingis ĝin, le krias sube kaj klarigas al la leono, ke la hundo trompis lin.

Kolera, la leono returnis sin kaj unu fojo paŝas rapide al kie la hundo ankoraŭ serĉas vojon al la arbaro.

Samtempe, la sciuro reiras kaj krias suben al la hundo, ke li jam klarigis la aferon al la leono.

Vidante rapidan proksimiĝon de la leono, la hundo refoje forturnas sin, sidas sin, kaj laŭte diris, “Ho kie estas tiu damnita sciuro! Estis horo ekde mi sendis ĝin por allogi plian leonon!”