Etikedo: trinkejo

Metiaĵoj de Gregoro

Idisto sidas en trinkejo, deklamante dum li trinkas bieron. Li martelas la tablon kun la mano kaj krias, “Ĉu vi vidas ĉi tiun tablon? Mi konstruis ĉi tiun tablon propramane! Pli bonan metiaĵon vi neniam trovos! Sed, ĉu oni nomas min Gregoro la tablo-konstruanto? Ne!” Kaj li fintrinkas la bieron kaj mendas plian.

Li fingromontras tra la fenestro. “Ĉu vi vidas tiun dokon? Mi konstruis tiun dokon propramane, kaj pli bonan metiaĵon vi neniam trovos! Sed, ĉu oni nomas min Gregoro la doko-konstruanto? Ne!” Kaj li fintrikas la bieron kaj mendas plian.

Tiam li indikas seĝojn en la ĉambro, palisaron ekstere, ĉiuj specoj de similaj aĵoj, kaj diras, “Mi konstruis tiujn propramane, kaj pli bonan metiaĵon vi neniam trovos! Sed, ĉu oni nomas min Gregoro la metiisto? Ne!”

Li rigardas profunde en lian bieron kaj flustras, “Kaj se vi fikas nur unu ŝafon.”

Vakero en trinkejo

Virino eniras trinkejon en la usona okcidento. Ŝi sidiĝas apud maljuna viro, kiu portas vakeran ĉapelon, ĉevalrajdajn botojn, kaj spronojn. Ŝi rigardadas lin, tiam demandas “Ĉu vi estas vera vakero?”

La viro puŝas la ĉapelon malantaŭen, kaj diras, “Jes, mi supozas, ke mi estas.”

La virino diras, “Mi estas lesbo. Dum la tuta tago, mi pensas pri nenio krom virinoj. De kiam mi vekas ĝis tiam mi ekdormas, mi pensas pri virinoj kaj nur virinoj.” Ŝi finis la trinkon kaj foriras.

Turista paro eniras la trinkejon kaj sidiĝas apud la vakero. Post iom da minutoj, la viro demandas, “Ĉu vi estas vera vakero?”

La vakero paŭzas, trinketas je la viskio, kaj fine diras, “Nu, mi ĉiam pensis tiel, sed montriĝas, ke dum la tuta tempo mi fakte estis lesbo.”

Helikaĵo por la festo

Virino sendis la edzon por aĉeti helikojn, por kuiri helikaĵon por festo.

Sur la vojo al la specialaĵa vendejo, kie li trovos helikojn, la viro pasis belaspektan trinkejon, kaj decidis paŭzi por trinki bieron. La etoso de la trinkejo estis tiom amika, tiom bonvena, la viro trinkis duan, kaj trian bieron.

Fine, li notis, ke la horo por la festo jam venis antaŭ unu horo. Li eksaltis, urĝis al la vendejo, aĉetis la helikojn, kaj rapidis hejmen.

Kiam li eniris la apartamenton, li aŭdis la edzinon tuj ekster la enirejo. Li tuj forŝiris la sakon kaj ŝutis la helikojn sur la plankon. Starante super la helikoj kiel pelanto, li kriis, “Antaŭen, amiketoj! Antaŭen! Ni preskaŭ alvenas!”

Pirato

Pirato eniras trinkejon.  La kelnero diras, “Ho!  Vi aspektas terura!”

“Ne,” diras la pirato.  “Mi fartas tre bone.  Kial vi dirus tiel?”

“Vi nun havas stangetan kruron.  Certe iu malbona okazis.”

“Nu, iun tagon ni batalis alian ŝipon, kaj mi perdis la kruron al kanono.  Tamen, mi ricevis ĉi tiun stangeton, kaj nun mi estas tute bona.”

“Kaj, vi nun havas hokon, anstatŭ mano.”

“Nu, iun tagon, ondego balais min de la ŝipo, kaj mi perdis la manon al ŝarko. Tamen mi ricevis ĉi tiun hokon, kaj nun mi estas tute bona.”

“Kaj, vi nun havas okulŝirmilon.”

“Nu, iun tagon mi rigardis supren, kaj mevfekaĵo falis en mian okulon.  Tamen mi ricevis ĉi tiun okulŝirmilon, kaj nun mi estas tute bona.”

“Ĉu vere? Kiel pro mevfekaĵo vi perdis la okulon?”

“Estis mia unu tago kun la hoko.”

Virino en trinkejo

Viro renkontas virinon en trinkejo. Ŝi estas 57, sed sufiĉe bela.  Ili trinkas, dancas, parolas.  Kiel fermtempo proksimumas, la virino diras, “Ĉu vi iam havas sportisto-duoblon?  Patrino-filino-triaĵon?”

La viro kapneas.  La virino prenas lian manon kaj diras, “Hodiaŭ estas via bonŝanca tago.”

Ŝi kondukas lin al ŝia domo.  Ili eniras kune.  La virino fermis la pordon, tiam vokas, “Panjo? Ĉu vi ankoraŭ vekas?”

Via avino

Maljuna ebriulo eniras drinkejon—tia drinkejo, kie oni trovas ŝtelistojn kaj aliajn krimulojn.  La ebriulo mendas bieron, ĉirkaŭ­rigaras, tiam ŝancele paŝas al tablo kie sidas kvar fortuloj. Li klinas al la plej danĝer-aspekta viro—grandulo kun granda barbo kaj tatuaĵoj—kaj diras, “Mi ĵus iris al la hejmo de via avino. Ŝi estas bela, bela virino.”

La aliaj viroj ekrigardas al la grandulo, sed li diras nenion.

La ebriulo diras, “Mi iris en la hejmon, puŝis vian avinon en la litĉambron, kaj senvestigis ŝin.  Ho, kia belulino!”

La aliaj viroj tenas sin pretaj, antaŭvidante batalon, sed la grandulo ankoraŭ diras nenion.

La ebriulo diras, “Tiam mi ĵetis vian avinon sur la liton kaj fikis ŝin!  Forte!  Kaj, ŝi ŝatis ĝin! Ŝi ŝategis ĝin!”

Je tiu punkto, ĉiu viro en la drinkejo rigardadas la grandulon.  Li fine staras.  Li metas la vizaĝon ĉe la vizaĝo de la maljunulo kaj diris, “Vi estas ebria, avo.  Iru hejmen.”

Anaso serĉas vinberojn

Anaso eniras trinkejon kaj dirias al la kelnero, “Cxu vi havas vinberojn?” La kelnero diras, “Ne, cxi tiu estas trinkejo. Ni ne vendas vinberojn.”

Sekvontan tagon, anaso eniras trinkejo kaj diras, “Cxu vi havas vinberojn?” La kelnero dirias, “Mi diris al vi hieraux: Cxi tiu estas trinkej. Ni ne vendas vinberojn.”

Pluan sekvontan tagon, anaso eniras trinkejo kaj diras, “Cxu vi havas vinberojn?” La kelnero ektenis anason je gorgxo kaj diris, “Mi jam diris al vi dufoje! Jen trinkejo! Mi ne havas vinberojn! Se vi petas vinberojn refoje, mi najlos vian bekon al la planko!”

Sekvontan tagon, anaso eniras trinkejo kaj diras, “Cxu vi havas najlojn?” La kelnero suspiras kaj diras, “Ne, ni ne havas najlojn.” “Bone,” diras la anaso. “Cu vi havas vinberojn?”

Alia Idisto-sxerco

Esperantisto eniras trinkejon, kaj diras al la kelnero, “Ĉu vi volas aŭdi Idisto-ŝercon?”

La kelnero montras flanke kaj dirias, “Ĉu vi vidas tiun grandulon? Li estas Idisto.” Tiam li montras aliflanke kaj diras, “Kaj ĉu vi vidas tiun viron en la leda jako? Li ankaŭ estas Idisto.” Tiam li diras, “Kaj, fakte, mi mem estas Idisto. Do, konsideru: Ĉu vi vere volas diri tiun ŝercon?”

“Kompreneble ne!” diras la Esperantisto. “Ne se mi devus klarigi ĝin tri foje!”